miércoles, 20 de febrero de 2013

MÚSICA: ¿Cómo se hace un piano de cola?


 Muchas veces me he preguntado cómo se hace un piano de cola, una maravilla de la técnica y del arte a la vez; antiguamente era muy dificil y costoso fabricarlos porque todo se tenía que hacer de forma artesanal, sin las máquinas que ahora prestan tanta ayuda. Se tardaba mucho tiempo en cada parte del proceso: desde la selección y transporte de las maderas, el secado, construir manualmente cada pieza,... He encontrado un video que cuenta cómo se fabrican hoy ( aunque lo hace de forma rápida nos sirve para hacernos una idea). Haz clic aquí para verlo.

Lang Lang interpretando a Franz Liszt
 Pero lo mejor de un piano de cola es poder escucharlo. He elegido para vosotros el concierto para piano y orquesta número 1 de Franz Liszt, interpretado por el pianista Lang Lang, que con solo treinta años es considerado como el mejor del mundo por muchas personas. Haz clic aquí y disfruta de esta maravilla de concierto mientras haces los deberes, lees, dibujas...

Lang Lang









domingo, 17 de febrero de 2013

MÚSICA: Historia da música


 A creatividade, a capacidade que temos as persoas de manifestar o que pensamos, sentimos, imaxinamos..., non ten límites; hai xente verdaderamente inxeniosa. Quero que vexades este curto video que nos mostra nuns minutos a Historia da música, contada con verdadeiro arte. Fai clic aquí e poderás comprobalo.

NATURALEZA: Hongos y setas (3)

Recordemos, para empezar, el esquema de un hongo (que ya vimos en la primera entrada):

 Para entender cómo se alimentan los hongos es importante que sepamos que no son plantas; las plantas tienen una sustancia que se llama clorofila y esta sustancia, con la ayuda de la luz, permite que puedan aprovechar las sales minerales del terreno y así fabricar su propia materia orgánica o alimento; este proceso se llama fotosíntesis.

Así las plantas pueden crecer y desarrollarse.
En los hongos no ocurre esto porque no tienen clorofila; la mayor parte de su alimentación tienen que recibirla en forma de materia orgánica ya fabricada por otros seres, como le pasa a los animales, que necesitan plantas o animales para alimentarse.
Los animales tenemos un sistema digestivo para aprovechar los alimentos (faringe, estómago, hígado, pancreas...).

Los hongos absorven a través de las paredes de las células del micelio- su cuerpo- la materia orgánica de otros seres o materiales ( escrementos, hojas secas, piñas...) para alimentarse; (una célula es el elemento más pequeño que puede considerarse vivo en los seres); con la ayuda de unas sustancias que desprenden, que se llaman enzimas (o fermentos), deshacen o degradan esa materia, la absorven y se alimentan.


Este sencillo esquema nos muestra como las enzimas que se desprenden del micelio del hongo, degradan la materia orgánica (esas cadenitas) convirtiéndolas en materiales más simples que pueden absorver.
Se pueden distinguir tres tipos de hongos según su nutrición, es decir, según como obtienen la materia orgánica de la que se alimentan:


-Saprófilos: se nutren a partir de la descomposición de matera orgánica muerta (madera, suelo de bosques o prados, escrementos, hojas, piñas...)




-Parósitos: viven a expensas de otros seres vivos: animales, vegetales, u otros hongos. Pueden llegar a producir la muerte de los seres vivos en los que se hospedan; muchos árboles mueren por culpa de este tipo de hongos.


 
-Simbiontes: se asocian a otros seres vivos y los dos sacan provecho de esta relación; es lo que se llama simbiosis. La simbiosis más frecuente la desarrollan el micelio de los hongos con las raíces de las plantas.
Así, hongos y plantas pueden aprovechar nutrientes que, por separado, dificilmente podrían obtener.





Ahora, para todos aquellos que quieran entretenerse un buen rato y poner a prueba su memoria, dejo una imagen de una seta con todos los nombres de sus partes. ¡Feliz pasatiempo!



lunes, 11 de febrero de 2013

MÚSICA: El carnaval en la música clásica

Así representó Francisco de Goya el carnaval
 En estos días de frío invierno se celebra en muchos países el carnaval. Además de los disfraces, la música y la gastronomía han sido y son elementos imprescindibles en esta importante tradición.
Si os apetece descubrir algunas pequeñas obras que tres grandes compositores le han dedicado a esta fiesta, no os perdais el programa que ha preparado "El rincón de los niños" ( de Radio Clásica-RNE); podreis escuchar:
-"Canciones de Carnaval", de Richard Strauss (hijo, nacido en Viena, Austria)
-"Carnaval das crianças" de Heitor Villa-Lobos ( de Río de Janeiro, Brasil)
-"Pasacalle, el carnaval del 86", de Eduardo Lucena ( Córdoba, España)
Solo teneis que hacer clic aquí.
Mientras podeis hacer un dibujo sobre tu disfraz favorito, colorearlo con pinceles..., o ayudar a preparar unas ricas filloas, o unas crujientes orejas,...

viernes, 8 de febrero de 2013

NATUREZA: historia dunha bolboreta

A mariposa Maculinea arion é unha especie de bolboreta cunha vida moi interesante. Vive en varios países de Europa e en Galicia pode verse polos montes de Ourense. Gústalle moito o vento.

Maculinea arion
  Como é un ovíparo, a Maculinea arion pon os ovos sobre al flores das plantas das que se alimenta. E aquí ven o curioso: cando saen dos ovos, como larvas, producen un olor que imita o olor das larvas dunhas formigas que viven donde elas.

Larva de Maculinea arion
 Istas formigas (da especia Myrmica sabuleti), pensando que son as súas larvas, as levan aos seus niños e alí as coidan e alimentan.

Formiga transportando unha  larva
Formiga transportando larva
 Así pasan o inverno e na primavera as maculineas convírtense en crisálidas ( o insecto encérrase nunha cápsula para transformarse en bolboreta; iste proceso chámase metamorfose). Cando xa están formadas abandonan o niño rápidamente antes de que as formigas as devoren; e no exterior estenden as súas ás e comezan unha nova vida como bolboretas.

Maculinea arion


Outro día cóntovos máis cousas.

miércoles, 6 de febrero de 2013

NOVAS: Os restos dun rei


 Onte lin en varios xornais a nova sobre que se atoparon nun aparcadoiro os restos dun rei que viviu fai cincocentos anos. Pareceume moi interesante porque cando atoparon o esqueleto soterrado, non podían saber de quen eran os ósos. Pero despois de analizar o ADN nun laboratorio, xa poden afirmar que se trata de Ricardo III.
Sabes que é o ADN? Son as siglas do ácido desoxirribonucleico, unha sustancia que temos no nucleo das células; se encarga de almacenar información sobre como somos e sobre o funcionamento de cada ser vivo; e, como en cada persona é diferente, pódese saber de quen son os restos que se analizan se podemos comparalo co ADN dalgún familiar coñecido.
Fai clic aquí para ler a nova do xornal.

Estrctura do ADN

lunes, 4 de febrero de 2013

PINTURA: Pintoras galegas


Maruja Mallo:"Muller da cabra"
 O pasado trimestre copiamos un cadro de Serafín Avendaño que vos gustou moito, lembrades? Ademais tivemos a sorte de poder ver o cadro ao natural porque o estaban expoñendo en Vigo. Falamos entón dalgúns dos pintores máis famosos de Galicia. Pero agora quero presentarvos a un grupo de pintoras galegas de fama mundial. Sei que vos van encantar. Non vos preocupedes se non podedes lembrar os nomes de todas; noutras entradas falareivos delas. Fai clic aquí para ver o video; a música que ides escoitar é de Carlos Núñez (músico e intérprete de gaita e outros instrumentos, que naceu en Vigo en 1971).

domingo, 3 de febrero de 2013

CIENCIA: "Un dinosaurio con poucas luces"

A todos interésannos os dinosaurios, especialmente os últimos descubrimentos. Fai uns días lin no xornal unha nova sobre os amperosaurios, uns dinosaurios que, parece ser, non debían de ser moi listos.

 
 Deixovos aquí o enlace para que poidades ler todo o que se descubriu sobre eles.
Ah! Cando leas a nova verás un enlace ao "Museo Nacional de Ciencias Naturales"; fai clic enriba e descubrirás máis cousas interasantes sobre a Natureza. E non esquezas ver o video sobre os amperosaurios; só dura un minuto pero é moi interesante.

viernes, 1 de febrero de 2013

LITERATURA:"Alicia en el país de las maravillas"


 
¿Conoceis el libro titulado "Alicia en el país de las maravillas? Se publicó en 1865. Su autor se llama Lewis Carroll y era matemático; el primer ilustrador del cuento fue John Tenniel. Aquí podeis ver algunos de sus famosos dibujos.
En el capítulo 7 aparece la protagonista, Alicia, y tres personajes más dispuestos a merendar; el diálogo es de lo más disparatado:

" La liebre de Marzo y el Sombrerero estaban tomando el té frente a la casa, en una mesa dispuesta bajo un árbol; sin cuidado alguno, apoyaban sus codos sobre un lirón que dormía profundamente entre ellos y hablaban sin más por encima de su cabeza.

...
La mesa era bien grande, y, sin embargo, los tres se habían agrupado muy juntos en torno a una esquina.
-¡No hay sitio! ¡No hay sitio! -se pusieron a vociferar apenas vieron que Alicia se les acercaba.
-¡Hay sitio de sobra! -replicó  Alicia indignada sentándose en una amplia butacona que estaba arrimada a un lado de la mesa.
-¿Te apetece un poco de vino? -insinuó  la Liebre de Marzo.
Alicia miró por toda la mesa sin ver más que té, por lo que observó:
-No veo ese vino por ninguna parte.
-No lo hay -replicó enseguida la Liebre de Marzo.
-Entonces, no ha sido nada amable el ofrecérmelo- dijo Alicia enojada.
-Tampoco lo ha sido sentarte a esta mesa sin haber sido invitada -repuso la Liebre de Marzo.
-Cualquiera diría que la mesa fuera sólo para ustedes -dijo Alicia-. Puedo ver que está puesta para muchas más de tres personas.


A todo esto, el Sombrerero, que había estado observando a Alicia con gran curiosidad, le dijo:
-¡Lo que tú necesitas es un buen corte de pelo!- Era lo primero que se le había ocurrido decir en un buen rato.
-Debería acostumbrarse usted a no hacer comentarios personales - contestó Alicia- . Es de muy mala educación.
Al oír esto, el Sombrerero abrió desmesuradamente los ojos, pero todo lo que dijo fue:
-¿En qué se parece un cuervo a una mesa de escribir?..."

Seguro que "Alicia en el país de las maravillas" está esperándoos en algún rincón de vuestra casa. Pasareis con él un buen rato y descubrireis cómo es posible que, cuando inventamos historias, todo puede suceder.

Lewis Carroll


 

Pintasilvas Copyright © 2011 Designed by Ipietoon Blogger Template and web hosting